Gevoelens doen ertoe. Ik doe er toe. Jij doet ertoe. Op een wat regenachtige dag ligt het gevoel van zelfmedelijden om het hoekje bij melancholiek. Het weer speelt op je gevoel. En toch….
Ik voel geen zelfmedelijden of neerslachtigheid. Ik voel juist een stuk van berusting en dankbaarheid. Mijn leven loopt niet altijd zoals ik had gedacht. Tegenwoordig heb ik eigenlijk ook mijn toekomst beeld niet meer scherp gesteld. Er is voor mij een pad om te lopen, te rollen of te kruipen, te huppelen of te hollen. Maar hoe het pad zal zijn en wat erop zal gebeuren kan mij nu geen kopzorgen leveren. Natuurlijk maak je plannen zoals een vakantie of wat wil ik nog aan mijn huis en tuin wil of kan doen. Ik leef iedere dag met de kennis dat ik ertoe doe, dat ik niet alleen ben en niets alleen hoef te doen. Dankbaarheid is mijn houding naar keuze. Ik zet mijn hart open voor cadeautjes die mij gegeven worden in allerlei dagelijkse zaken. Ik heb genoeg waar anderen zouden kunnen zien en denken dat ik tekort heb. Maar ik ben rijk, ik heb alles wat ik nodig heb gekregen. Zo kan ik iedere dag genieten van van alles. Misschien wel omdat ik niets meer hoef dan wat ik al heb. Een tevreden mens met rust en vreugde en dankbaarheid in mijn hart.
De houding die je aanneemt is er een naar jouw keuze. Bewust of onbewust. Ik kies bewust onbewust om met een gevoel van dankbaarheid te leven.