Er is in het bestaan van de mensheid eigenlijk niets nieuws onder de zon. Met enige regelmaat komt deze gedachte in mij op. Zeker nu er weer heel wat te doen is over ‘vreemdelingen’ en ‘vluchtelingen’. In een van de oudste geschiedenisboeken staan al vermeldingen van groepen mensen die door een bestaande groep als vreemd werden bestempeld en met vooroordelen werden onthaald. Dan hebben we het over bijbelse verhalen maar ook dichterbij in de geschiedenis, denk aan de wereldoorlogen, de Palestijnen en zo nog veel meer. Je zou toch mogen verwachten dat we leren van onze en de fouten van anderen, maar niets is minder waar. En wat zegt dat nu over de mensheid? Zijn we dan niet in staat tot verbetering? Hoe zit het dan met evolutie? Zit het zover in onze genen om dat wat anders is te wantrouwen uit beschermingsinstinct tegen dreiging van buiten. Wat is dan de dreiging die eruit gaat van mensen in nood, op de vlucht voor oorlogen en onderdrukking, op zoek naar een beter leven.
Ik wil er eigenlijk niet aan dat mensen niet in staat zijn te veranderen, “waar een wil is is een weg”, is meer mijn motto. Maar als ik de nieuwsberichten van de laatste week weer lees dan weet ik niet of dit een algemeen geldend motto is. Ook in Woerden, de meest gemiddelde stad van Nederland, waren schermutselingen rond de opvang van vluchtelingen. Maar er zijn ook nog goede berichten; een bedrijfje die opblaaskussens geleverd heeft voor de kinderen om op te spelen. Mensen die kleding of bedden en speelgoed afgeven. Een kerk die met een aantal mensen een rondwandeling maakt en een maaltijd organiseert. En dan nog knuffels en bloemen die zomaar langs gebracht worden. Het is jammer dat er tegenover één slecht nieuwsbericht wel zeven goede berichten nodig zijn om een andere indruk achter te laten.
Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen! Begrippen als tolerantie, empathie, verdraagzaamheid, medemenselijkheid we kennen de woorden maar voelen en kennen we de woorden ook in ons hart en ziel? Ik hoop dat mensen hun meningen niet te veel op een eerste gevoel laten vormen, maar op kennis van zaken van alle kanten van ‘het probleem’. Het is meestal niet zo eenvoudig als het zich laat aanzien. Leer om te denken met een koel hart en een warm hoofd zodat je niet alleen maar beslissingen neemt of uitspraken doet die je mond verlaten voor het moment dat je er over nagedacht hebt wat het voor de ander zal betekenen om dit te horen.
Een wijs mens wie zal haar vinden? Er is niets nieuws onder de zon.
Bloggen aan de keukentafel 